วัดภูพลานสูง ศิวิไลซ์

อุปกรณ์หล่อหลวงพ่อพระโตโคตะมะ  ขนาดหน้าตัก 9 เมตร สูง 16 เมตร  (เฉพาะองค์) เหล็ก 16 ม.ม. 100 เส้น เหล็ก 12 ม.ม. 150 เส้น เหล็ก 6 ม.ม. 20 เส้น ลวดมัดเหล็ก 25 มัด อิฐบล็อก 1,000 ก้อน หิน 60 คิว ทราย 60 คิว ปูนปอร์ตแลนด์ (ช้างแดง) 500 ถุง ปูนกาว 5 ถุง ไม้หน้า 3 ยาว 4 เมตร 200 ตัว ไม้อัด 100 ม.ม. เกรด A 25 แผ่น ตะปู 3 1 ลัง ... Read More »

รายนามคณะกรรมการโครงการหล่อพระสืบชะตาหลวง ๑.พระราชธรรมโกศล -เจ้่าคณะจังหวัดอุบลราชธานี (ธ) ประธานที่ปรึกษาโครงการ ๒.พระครูธรรมธรภรังสี ฉันทโร -เจ้าอาวาส วัดภูพลานสูง อ.นาจะหลวย จ.อุบลราชธานี ประธานโครงการ ๓.พระปลัดชัยรัตน์ ภูริปัญโญ -เจ้าอาวาส วัดโพนทอง บ.ห้วยเดื่อ หมู่ที่ ๓ ต.น้ำทูน อ.ท่าลี่ จ.เลย สุริยะธาตุ ศิวิไลซ์ สาขา ๕ ประธานดำเนินงาน ๔.พระปลัดสัจจา สุทฺธจิตฺโต -เจ้าอาวาส วัดจอมแจ้ง บ.แก่งม่วง หมู่ที่ ๔ ต.น้ำทูน อ.ท่าลี่ จ.เลย สุริยะธาตุ ศิวิไลซ์ สาขา ๖ รองประธานดำเนินงาน ๕.พระสมุห์สนั่น ธัมมธีโร -เจ้าอาวาส วัดโพธิ์ธาราม จ.อุบลราชธานี สุริยะธาตุ ศิวิไลซ์ สาขา ๒๕ กรรมการ ๖.พระสมุห์อภิชาติ อภิชาโต -เจ้าอาวาส วัดสหมิตร บ.ปากห้วย ต.หนองผือ อ.ท่าลี่ จ.เลย ... Read More »

     เริ่มสร้างพระพุทธรูปครอบหลวงพ่อพระโตโคตะมะเมื่อได้ทราบความเป็นมาโดย ละเอียดแล้ว หลวงพ่อภรังสี ฉันทโร ก็ได้ใช้เวลาในการเข้าไปทำความคุ้นเคยกับชาวบ้านแสนชะนี ซึ่งท่านได้ใช้ความอดทน ค่อย ๆ เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้กับลูกศิษย์ใกล้ชิดฟังและได้ขยายวงกว้างไปสู่ฆราวาส โยมทั้งหลายมีความศรัทธานับจากนั้นเป็นต้นมา วัดแสนชะนีก็กลับเข้าสู่สภาวะปกติ มีพระภิกษุ สามเณร พักจำพรรษาตลอดมา พระพุทธรูปองค์ดังกล่าวนี้จมลึกอยู่ใต้ดินประมาณ ๒ เมตร และมีขนาดหน้าตักกว้าง ๒.๒๙ เมตร และเป็นพระพุทธรูปทองคำ การจะนำพระพุทธรูปขึ้นมาจากพื้นดินจึงเป็นเรื่องที่ยากลำบาก ซึ่งจะทำให้มีปัญหาอื่น ๆ ตามมาอีกมากมายภายหลังหลวงพ่อภรังสี ฉันทโร จึงได้ขออนุญาตถวายพระนามพระพุทธรูปองค์นี้ว่า “หลวงพ่อพระโตโคตะมะ” และได้ขออนุญาตที่จะจัดสร้างพระพุทธรูปครอบบริเวณที่พระพุทธรูปทองคำจมอยู่ ใต้พื้นดิน เพื่อป้องกันมิให้บุคคลหรือสัตว์ต่าง ๆ ไปเหยียบย่ำผืนดินบริเวณตรงนั้นอีกต่อไป และเพื่อจะได้ประกาศพระเกียรติคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ได้่ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่ง ได้ทรงพระราชทานพระนขาให้ไว้เป็นมรดกแก่ขาวสุวรรณภูมิเมื่อพระพุทธองค์ืทรงมาอุบัติในผืนแผ่นดินสุวรรณภูมินี้แล้ว จึงถือว่าเป็นมงคลแก่ผืนแผ่นดินแห่งนี้ หากพวกเราไม่เชิดชูบูชาแล้ว ก็จะเป็นการไม่เหมาะสม ซึ่งอาจจะเกิดอาเพศแก่แผ่นดินนี้ได้ อีกประการหนึ่ง ในปี พ.ศ. ๒๕๔๙ นี้ เป็นปีมหามงคลที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงเป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก ทรงครองศิริราชสมบัติ ครบ ๖๐ ปี เพื่อเป็นการแสดงออกถึงความจงรักภักดี และร่วมเฉลิมฉลองในปีมหามงคลนี้ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลสืบต่อพระชนมพรรษาแด่พระองค์ท่าน ให้พระองค์ท่านมีพระพลานามัยที่สมบูรณ์แข็งแรง เจริญพระชนม์มายุยาวนาน เป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทย ... Read More »

     รายละเอียดโครงการหล่อพระสืบชะตาหลวงความเป็นมาขององค์หลวงพ่อพระโตโคตะมะ ในปี พ.ศ. ๒๔๔๔ พระครูวิโรจน์รัตโนบล (บุญรอด นนฺตโร) อดีตเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี ได้ไปบูรณะพระธาตุพนมและได้พบคัมภีร์สุริยะโคตมะ ซึ่งเป็นคัมภีร์โบราณ (พระมหากัสสปะและพระมหาโมคคัลลานะเป็นผู้จารึก) จึงได้นำมาเก็บรักษาไว้ที่หอพระไตรปิฎก วัดทุ่งศรีเมือง จังหวัดอุบลราชธานี หลังจากที่ท่านได้มรณภาพแล้ว ไม่มีผู้ใดพบเห็นคัมภีร์โบราณอีกเลย จนกระทั่งหลวงพ่อภรังสี ฉันทโร ได้ค้นพบและเก็บไว้เป็นหลักฐาน หลังจากค้นพบแล้วก็ได้ศึกษาค้นคว้า จึงทำให้ได้ีรู้ว่า มีพระพุทธรูปที่มีความสำคัญ ซึ่งภายในได้บรรจุพระพุทธนขา (เล็บมือข้างขวา) ของพระพุทธเจ้า และเป็นกุญแจสำคัญที่นำพาให้ได้พบพระพุทธโลหิตสืบต่อไปการค้นพบหลวงพ่อพระโต โคตะมะมูลเหตุแห่งการค้นพบหลวงพ่อพระโตโคตะมะ เริ่มต้นที่ วัดแสนชะนี บ้านแสนชะนีตำบลพรสวรรค์ อำเภอนาจะหลวย จังหวัดอุบลราชธานี ในช่วงปี ๒๕๓๕หลวงพ่อภรังสี ฉันทโร ได้มาสร้างวัดป่าคำบอน (บ้านคำบอน อ.นาจะหลวย จ.อุบลฯ) ซึ่งเป็นบ้านเกิดของท่าน และได้ยินคำร่ำลือเกี่ยวกับวัดแสนชะนี ว่าเป็นสถานที่มีอาถรรพ์มาก เพราะไม่มีพระรูปใดไปพักและจำพรรษาอยู่ได้เลย พระภิกษุ – สามเณร ที่จำพรรษาอยู่ก็มรณภาพ จึงเกิดคำร่ำลือไปต่าง ๆ นานาว่าที่แห่งนี้มีผีดุ เมื่อหลวงพ่อภรังสี ฉันทโร ได้ยินเสียงร่ำลือดังนี้แล้ว ก็เกิดความสนใจอยากจะไปพิสูจน์ให้รู้แน่ชัด ว่าการที่ พระ – เณร มรณภาพนั้นมีสาเหตุมาจากอะไร ... Read More »

     พบหลวงพ่อพระโตโคตะมะ  เมื่อพระแก้วแสนคำเสด็จลงสู่เมืองบาดาล  หลวงพ่อพระโตโคตะมะซึ่งจำพรรษาที่เมืองบาดาลก็เสด็จขึ้นมาตรงที่วังพระนางคำ นางล่ม  ตรงนั้นกลายเป็นแอ่งน้ำเล็กแหลมลึกลงไป  ชาวบ้านเรียกว่า “หนองโด่ง” เมื่อสมัยก่อนเรียก “หนองก้นหวด” วันดีคืนดีก็จะมีแสงพญานาคลอยขึ้นมาวนเวียนอยู่ตรงบริเวณนั้น  เมื่อหลวงพ่อพระโตโคตะมะขึ้นมาจากบาดาลก็มาอยู่ตรงนั้น  ขึ้นมาเพื่อรอแก้คำสาบของนครแสนคำ  ซึ่งถูกคำสาปของพระนางคำนาง  อยู่ต่อมาบริเวณนั้นน้ำหนุนขึ้นมาเรื่อย ๆ  หลวงพ่อพระโตโคตะมะท่านก็ขยับตัวออกจากหนองโด่งมาอยู่ที่เนินดินบ้านแสน ชะนี  เมื่อก่อนไม่ได้เป็นที่ของใคร  ชาวบ้านเข้าไปหักร้างถางพงทำไร่ทำนาบริเวณนั่นก็ทำไม่ได้  เกิดภัยพิบัติเจ็บไข้ได้ป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ  ชาวบ้านกลัวไม่กล้าเข้าไปบุกรุกทำสวนทำไร่  ชาวบ้านเลยปักเป็นเขตสาธารณะ  ต่อมาที่ตรงนั้นได้สร้างเป็นวัดขึ้น  เมื่อสร้างเป็นวัดแล้วพระเณรก็อยู่ไม่ได้อีกสร้างศาลาการเปรียญขึ้นมา บังเอิญไปตรงที่หลวงพ่อพระโตโคตะมะอยู่  พอทางวัดยกโครงหลังคาขึ้น  ใส่เครื่องหมดแล้วหลังคายังไม่ได้มุง  ตื่นเช้าขึ้นมาศาลาล้มทั้งหลัง  ทั้งพระและชาวบ้านบอกว่าเป็นลางไม่ดี  สร้างศาลาขึ้นมาพร้อมจะยกหลังคาขึ้น  ตื่นขึ้นมาศาลาล้มทั้งหลังโดยไม่มีการหักเสียหายแต่ประการใด ไม้ซักตัวก็ไม่หัก  ชาวบ้านช่วยกันรื้อแล้วมาสร้างที่ใหม่ก็ไปตันหน้าหลวงพ่อพระโตโคตะมะ  สร้างไม่ได้อีกต้องย้ายไปสร้างที่อื่นใหม่ให้ห่างจากบริเวณนั้น Read More »

     นครแสนคำ อยู่ต่อมาประมาณสี่ร้อยกว่าปีก็เกิดเรื่องราวชิงรักหักสวาทขึ้นในนครแสนคำ พระนางคำนางกับพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนเป็นพระโอรสของพระเจ้าอองแวชัยเสนแห่งนครจำปาศรี ปัจจุบันคือจังหวัดขอนแก่น เป็นราชบุตรเขยของพระยาตุ้มทองในสมัยนั้นพระยาตุ้มทองมีบารมีโด่งดังมาก ได้พระเจ้าอองแวชัยเสนเป็นราชบุตรเขย มีพระราชโอรสชื่อพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน ได้เสกสมรสกับพระนางคำนางซึ่งเป็นหลานของพระยาเทพชมพู แห่งนครแสนเมืองพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนได้ปกครองบ้านเมืองด้วยความสงบร่มเย็น สาเหตุที่ทำให้บ้านเมืองล่มจมนั้น เป็นเพราะในปีนั้นพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนและบรรดาเหล่าเสนาบดีเห็นพ้องต้องกันว่า ตรงตำหนักที่พระนางคำนางประทับอยู่นั้นเริ่มทรุดตัว มีน้ำท่วมขังต่อไปพระตำหนักของพระนางคงต้องพังลง ไปอย่างแน่นอน พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนจึงให้เสนาบดีไปตระเวนหาที่จะสร้างเมืองใหม่สร้างพระตำหนักใหม่ เหล่าเสนาบดีด้นดั้นค้นหาจนมาถึงเมืองบัว ซึ่งเป็นเมืองเล็ก ๆ แต่มีความเจริญมากเพราะมีโรงงานกระเบื้องดินเผาสังคโลกถึง ๑๐ โรง ความเจริญต่าง ๆ มาอยู่ที่เมืองบัวหมด เมื่อพบที่ถูกใจเหล่าเสนาบดีก็กลับไปกราบทูลพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน พระองค์จึงเสด็จมาพร้อมกับเหล่าเสนาบดีเสด็จชมเมืองไปเรื่อย ๆ ขากลับพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนทอดพระเนตรเห็นนางบัวอยู่ท่ามกลางเหล่าบริวารทั้งหลายนางดูโดดเด่นกว่าใคร มีบริวารชายหญิงเดินตามเป็นขบวน พระองค์ทรงสนพระทัยนางบัวเป็นอย่างมาก จึงให้มหาดเล็กไปสอบถามว่านางเป็นลูกเต้าเหล่าใคร เมื่อพระองค์ได้ทราบว่านางเป็นลูกสาวช่างหม้อ พระองค์ได้ให้มหาดเล็กไปบอกช่างหม้อว่าพระองค์สนพระทัยลูกสาวช่างหม้อช่างหม้อได้ทราบข่าวก็ดีใจรีบเรียกลูกสาวให้กลับมาอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวและนำลูกสาวไปถวายตัวกับพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน ต่อมาพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนได้สถาปนานางบัวให้เป็นพระสนมและสร้างเมืองบัวให้พระสนมบัวอยู่ สร้างพระตำหนักให้เรียกว่า “พระตำหนักพระสนมบัว” เมื่อสร้างเมืองบัวและพระตำหนักพระสนมบัวเสร็จพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนดำริที่จะอัญเชิญพระแก้วแสนคำมาเป็นประธานเฉลิมฉลองเมืองบัวและพระตำหนักใหม่ให้พระสนมบัว พระสนมบัวปรารภว่าพระแก้วแสนคำจะมาได้อย่างไร ในเมื่อพระนางคำนางเป็นผู้ดูแลพระแก้วแสนคำพระนางคงไม่อนุญาตให้พระแก้วแสนคำเสด็จมาเมืองบัวแน่นอน พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนบอกว่าพระองค์จะพยายาม พระสนมบัวจึงได้ตั้งจิตอธิษฐานและเตรียมสถานที่ต้อนรับพระแก้วแสนคำ เสร็จแล้วพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนก็เสด็จกลับมาที่นครแสนคำ พระองค์ไปบอกพระนางคำนางเกี่ยวกับการที่จะอัญเชิญพระแก้วแสนคำไปฉลองเมืองใหม่ พระนางคำนางได้ยินดังนั้นก็เกิดความไม่พอพระทัย พระนางกริ้วมาก พระนางได้ให้บริวารไปสืบความว่าเป็นความจริงไหม บริวารไปสืบสาวราวเรื่องกลับมากราบทูลให้พระนางฟังว่าเป็นความจริง พระนางยิ่งโกรธมาก เมื่อพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนเสด็จกลับจากดูงานสร้างเมืองใหม่ที่เมืองบัว พระองค์เสด็จไปที่พระตำหนักพระนางคำนาง เพื่อมาเชิญพระนางคำนางและพระแก้วแสนคำเสด็จไปฉลองเมืองใหม่ เมื่อพระนางคำนางเห็นพระสวามีได้ต่อว่าพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนว่าไหนว่าไปหาที่สร้างเมืองใหม่ ทำไมไปมีสนมใหม่ ต่อว่าต่อขานด้วยความน้อยใจ ด้วยความโกรธพระนางจึงเป็นลมล้มฟุบไป พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนช่วยเหลือพระนางจนฟื้นขึ้นมา พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนจึงตั้งสัจจะอธิษฐานว่า พระองค์ขออัญเชิญพระแก้วแสนคำไปฉลองเมืองใหม่ ... Read More »

     พระแก้วแสนคำ เมื่อหลวงพ่อพระโตโคตะมะเสด็จลงสู่แม่น้ำวังมนวังฮี  ผู้คนยังไปกราบไหว้ขอพรขอบารมีจากหลวงพ่อพระโตโคตะมะอยู่เนือง ๆ   หลาย ๆ ปีก็เงียบหายไปซึ่งเป็นไปตามกฎธรรมชาติที่มีเกิดและมีดับเป็นของคู่กัน  หลวงพ่อพระโตโคตะมะได้ไปจำพรรษาที่เมืองบาดาล  ต่อมาอีกประมาณ ๑๐ กว่าปี หลังจากพุทธปรินิพพาน  พระมหากัจจายนะกับพระสีวลีและเจ้าเมืองอินทปัตได้ร่วมกันสร้างพระแก้วแสนคำ ขึ้นมา  และได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้ามาบรรจุไว้บนเศียรพระแก้วแสน คำ  นครแสนคำเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรืองเป็นปึกแผ่นมากกว่าเมืองอื่น ๆ   หลายเมืองเกิดศรัทธาในพระแก้วแสนคำ จึงได้ทำการรบพุ่งแย่งชิงพระแก้วแสนคำมาไว้ในครอบครอง  พระแก้วแสนคำจึงได้เสด็จมาอยู่เมืองแสนคำตรงที่เจ้าเมืองเอาหิน ๓ ก้อนจากนครโคตรภูมาวางไว้  เมื่อพระแก้วเสด็จมาอยู่ตรงนี้  เขาเลยสร้างเมืองขึ้นมา  สร้างหอปราสาท  สร้างมณฑป  วิหารถวายพระแก้วแสนคำ  จึงได้นามว่า “นครแสนคำ” สืบต่อมา นครแสนคำ อยู่ต่อมาประมาณสี่ร้อยกว่าปีก็เกิดเรื่องราวชิงรักหักสวาทขึ้นในนครแสนคำ  พระนางคำนางกับพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน  พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนเป็นพระโอรสของพระเจ้าอองแวชัยเสนแห่งนครจำปาศรี  ปัจจุบันคือจังหวัดขอนแก่น  เป็นราชบุตรเขยของพระยาตุ้มทองในสมัยนั้นพระยาตุ้มทองมีบารมีโด่งดังมาก  ได้พระเจ้าอองแวชัยเสนเป็นราชบุตรเขย  มีพระราชโอรสชื่อพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน  ได้เสกสมรสกับพระนางคำนางซึ่งเป็นหลานของพระยาเทพชมพู  แห่งนครแสนเมือง  พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนได้ปกครองบ้านเมืองด้วยความสงบร่มเย็น  สาเหตุที่ทำให้บ้านเมืองล่มจมนั้น  เป็นเพราะในปีนั้นพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนและบรรดาเหล่าเสนาบดีเห็นพ้องต้องกัน ว่า  ตรงตำหนักที่พระนางคำนางประทับอยู่นั้นเริ่มทรุดตัว  มีน้ำท่วมขังต่อไปพระตำหนักของพระนางคงต้องพังลงไปอย่างแน่นอน  พระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสนจึงให้เสนาบดีไปตระเวนหาที่จะสร้างเมืองใหม่สร้างพระ ตำหนักใหม่  เหล่าเสนาบดีด้นดั้นค้นหาจนมาถึงเมืองบัว  ซึ่งเป็นเมืองเล็ก ๆ  แต่มีความเจริญมากเพราะมีโรงงานกระเบื้องดินเผาสังคโลกถึง ๑๐ โรง  ความเจริญต่าง ๆ มาอยู่ที่เมืองบัวหมด  เมื่อพบที่ถูกใจเหล่าเสนาบดีก็กลับไปกราบทูลพระเจ้าอนุพงศ์ชัยเสน  ... Read More »

          ความเป็นมาของหลวงพ่อพระโตโคตะมะ ซึ่งมีประวัติมาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล และด้วยเหตุใดจึงมาอุบัติเกิดขึ้นที่ตรงนี้ หลวงพ่อเล่าย้อนไปในอดีต  ขณะที่พระพุทธองค์มีพระชนมายุได้ ๕๗ พรรษา  พระองค์ได้เสด็จมาที่สุวรรณภูมิ  มาโปรดพระเทวจักร กิตฺติโก  ประธานสงฆ์ซึ่งเป็นชาวมอญอยู่ที่เมืองโคตรภู  เมืองโคตรภูเป็นเมืองเล็ก ๆ  อยู่ใกล้ภูเขา ภูเขาลูกนี้มีภูกินหมากเป็นเถาวัลย์ที่รัดกันขึ้นไปใหญ่มาก  รวมเรียกว่า”ภูกินหมาก”  ปัจจุบันก็ยังมีอยู่บนภูเขา  มีต้นนางพญางิ้วดำต้นใหญ่ที่สุดในสมัยนั้น  ปัจจุบันต้นนางพญางิ้วต้นใหญ่ตายแล้วแต่ยังมีต้นลูกหลานหลงเหลืออยู่บ้างทางขึ้นไปลำบากสถานที่ตรงนั้นเป็นเขตอันตรายมีอาวุธสงครามมากมาย  มีกระสุนปืนและระเบิดมากมาย  ในสมัยที่ประเทศเขมรแตกชาวเขมรอพยพเข้ามาฝั่งไทยและฝังระเบิดไว้ตามแนวชายแดนมากมาย  เมืองโคตรภูอยู่ในเขตแดนไทยบนยอดลำโดมใหญ่  พระพุทธองค์ได้เสด็จมาโปรดพระเทวจักร กิตฺติโก  พระเทวจักรเป็นลูกศิษย์ของพระโมคคัลลานะ พระโมคคัลลานะโปรดพระเทวจักร  จนเกิดความเลื่อมใสศรัทธาด้วยอิทธิฤทธิ์  พระเทวจักรเห็นพระโมคคัลลานะมีอิทธิฤทธิ์เหาะได้ก็เกิดศรัทธาขอบวชในพระศาสนาพระเทวจักรผู้มีบารมีตั้งปรารถนาไว้ว่าอยากเป็นพระพุทธเจ้าอธิษฐานอยากให้พระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรด  ในยุคนั้นพระพุทธองค์ประทับอยู่ที่เมืองโกสัมพีตามตำนานคัมภีร์กล่าวไว้   ในคืนวันนั้นพระพุทธองค์ทรงแผ่ข่ายพระญาณออกตรวจเวไนยสัตว์  พระเทวจักรเข้าสู่ข่ายพระญาณ  พระพุทธองค์จึงทรงเสด็จมาโปรดพระเทวจักรในวันต่อมา  เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่เมืองโกสัมพี แต่พระพุทธองค์เสด็จมาโปรดพระเทวจักรที่เมืองโคตรภู  ดินแดนสุวรรณภูมิ  โดยมีพระมหากัสสปะ พระโมคคัลลานะ  พระสิวลี  พระอานนท์ เสด็จตามพระพุทธองค์มาโปรดพระเทวจักร  เมื่อโปรดเสร็จแล้วพระเทวจักรทูลขอพระนขาของพระพุทธองค์  พระพุทธองค์ทรงตัดเล็บข้างขวาพระราชทานให้แก่พระเทวจักร  ข้างซ้ายเทวดานามว่า “ราหุ”  ได้ทูลขอพระพุทธองค์ก็ได้พระราชทานให้แก่เทวดาไป  ต่อมาพระมหากัสสปะได้ทูลขออนุญาตสร้างพระพุทธรูปขึ้นมา  พระพุทธองค์ทรงอนุญาตและพระราชทานนามพระพุทธรูปองค์นั้นว่า”พระโตโคตะมะ” พระมหากัสสปะ  พระมหาโมคคัลลานะ  พระสีวลี  จึงได้รวบรวมศรัทธาพุทธบริษัทร่วมกันบริจาคเป็นเงิน  เป็นโลหะ  เป็นทองนำมาหลอมรวมกันทำเป็นพระพุทธรูปขึ้นมา มีหน้าตัก ๔ ศอก  แล้วก็บรรจุพระพุทธนขาที่พระเทวจักรได้รับพระราชทานจากพระพุทธองค์ไว้ในพระ ... Read More »

Read More »

หลังจากที่หลวงพ่อภรังสีได้รับพระบรมสารีริกธาตุข้อพระหัตถ์เบื้องขวา  เมื่อวันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๔๗ แล้ว  หลวงพ่อได้ปรารภให้บรรดาลูกศิษย์ฟังบ่อยครั้งว่า ที่ปราสาทหินนครจำปาศรียังมีพระสรีรังคารบรมธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้า  ซึ่งพระเทวจักรได้อัญเชิญมาจากประเทศอินเดียพร้อมกับข้อพระหัตถ์เบื้องขวา โดยนำมาเก็บไว้ที่เดียวกัน  เพื่อที่เทวดาจะได้อัญเชิญสู่วัดภูพลานสูงในภายหลังในวันที่ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๔๘ เวลา ๑๗.๓๐ น. พระสรีรังคารบรมธาตุได้เสด็จมาที่วัดภูพลานสูง  โดยเสด็จลงบริเวณหน้าพระสังกัจจายน์  หลวงพ่อได้บอกให้พุทธศาสนิกชนและลูกศิษย์มาร่วมต้อนรับพระบรมสารีริกธาตุ   และได้อัญเชิญขึ้นสู่บุษบกบนศาลาวิบูลธรรมธาดานุสรณ์ให้ประชาชนได้กราบ สักการบูชาต่อไป Read More »