พบหลวงพ่อพระโตโคตะมะ เมื่อพระแก้วแสนคำเสด็จลงสู่เมืองบาดาล หลวงพ่อพระโตโคตะมะซึ่งจำพรรษาที่เมืองบาดาลก็เสด็จขึ้นมาตรงที่วังพระนางคำ นางล่ม ตรงนั้นกลายเป็นแอ่งน้ำเล็กแหลมลึกลงไป ชาวบ้านเรียกว่า “หนองโด่ง” เมื่อสมัยก่อนเรียก “หนองก้นหวด” วันดีคืนดีก็จะมีแสงพญานาคลอยขึ้นมาวนเวียนอยู่ตรงบริเวณนั้น เมื่อหลวงพ่อพระโตโคตะมะขึ้นมาจากบาดาลก็มาอยู่ตรงนั้น ขึ้นมาเพื่อรอแก้คำสาบของนครแสนคำ ซึ่งถูกคำสาปของพระนางคำนาง อยู่ต่อมาบริเวณนั้นน้ำหนุนขึ้นมาเรื่อย ๆ หลวงพ่อพระโตโคตะมะท่านก็ขยับตัวออกจากหนองโด่งมาอยู่ที่เนินดินบ้านแสน ชะนี เมื่อก่อนไม่ได้เป็นที่ของใคร ชาวบ้านเข้าไปหักร้างถางพงทำไร่ทำนาบริเวณนั่นก็ทำไม่ได้ เกิดภัยพิบัติเจ็บไข้ได้ป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ ชาวบ้านกลัวไม่กล้าเข้าไปบุกรุกทำสวนทำไร่ ชาวบ้านเลยปักเป็นเขตสาธารณะ ต่อมาที่ตรงนั้นได้สร้างเป็นวัดขึ้น เมื่อสร้างเป็นวัดแล้วพระเณรก็อยู่ไม่ได้อีกสร้างศาลาการเปรียญขึ้นมา บังเอิญไปตรงที่หลวงพ่อพระโตโคตะมะอยู่ พอทางวัดยกโครงหลังคาขึ้น ใส่เครื่องหมดแล้วหลังคายังไม่ได้มุง ตื่นเช้าขึ้นมาศาลาล้มทั้งหลัง ทั้งพระและชาวบ้านบอกว่าเป็นลางไม่ดี สร้างศาลาขึ้นมาพร้อมจะยกหลังคาขึ้น ตื่นขึ้นมาศาลาล้มทั้งหลังโดยไม่มีการหักเสียหายแต่ประการใด ไม้ซักตัวก็ไม่หัก ชาวบ้านช่วยกันรื้อแล้วมาสร้างที่ใหม่ก็ไปตันหน้าหลวงพ่อพระโตโคตะมะ สร้างไม่ได้อีกต้องย้ายไปสร้างที่อื่นใหม่ให้ห่างจากบริเวณนั้น Read More »